Gullkorn

Þeir sem þekkja hann Ebba vel, vita að hann á það til "á hverjum degi" að sitja á dollunni með tölvuna við hönd og dvelja þar um stund.

Hann hefur haft það að vana síðan hann byrjaði að mála að koma heim kl 15 úr vinnunni, fara úr skítugu sokkunum og setjast á klósettið.

Þetta er ekki eitthvað sem við höfðum tekið eftir fyrr en að á þriðjudaginn þá vorum ég og Lovísa bara heima að dúlla okkur.
Lovísa var að leika sér inni í herbergi þegar hún sér út um gluggan að pabbi hennar er að koma heim. hún hleypur að dyrunum og tekur á móti pabba sínum með svaka knúsi og koss á kinn.
Því næst sest hún á gólfið og byrjar að rífa pabba sinn úr sokkunum. Ég og Ebbi horfðum hvort á annað og vorum ekki alveg að skilja hvað væri í gangi.
Því næst tekur hún í hendina á honum og byrjar að draga hann á eftir sér og segir "koddu, Koddu" hún dregur hann inn á klósett.
Þar opnar hún klósettið bankar á setuna og segir "sestu" Horfir á pabba sinn, graf alvarleg með sínum bláu stóru augum og segir "kúka"

Við dóum úr hlátri!! Föttuðum þá á þeirri stundu hversu rétt hún hafði fyrir sér, vorum bara ekki búin að taka eftir þessari rútínu hans Ebba.